හිරු මගේ මැලවී ගොසින්

හිරු මගේ මැලවී ගොසින්

එලිය නෑ එය පෙර ලෙසින්

දිවි මගේ කඳුළැල් මතින්

කවි හිතම ගොළු වී ගිහින්

සිනහ ගැන්වූ හැම නිතින්

දොරේ ගලනා කටහඬින්

හදවතම මගෙ රිදවමින්

වදන් දැන් රළු වී ගිහින්

හමු වන්න බෑ පෙර ලෙසින්

කටයුතුද බහුලව ගොසින්

ඉඳියි නම් හෙට සැනසුමින්

ඒත් මට කම් නෑ ඉතින්

හැකියි නම්

ආයමත් දැකගන්න

හිතයි දුවගෙන එන්න

හිතට බැහැ ඉඩ දෙන්න

තවත් කරදර දෙන්න

නුඹෙන් තව විමසන්න

තියෙන පැනයන් ගොන්න

හිතෙහි තදකර ඉන්න

හැකියි නුඹ වෙනුවෙන්ම

නොහැක ඇස් පියවන්න

මැවෙයි මතකය ගොන්න

ඉවරයක් නැති වෙන්න

වැටෙයි දෙනෙතේ පින්න

නුඹෙන් ඈතට යන්න

කියයි නුඹ දිරිගන්න

හැකියි නම් සැනසෙන්න

නොයෙන්නම යමි යන්න

ආදරේ නම්

ඇසට පෙනෙනා සොඳුරු දසුනන් තෙවැනි ඇසකින් රකිනු හැකිනම්

ඔබට කියනා හදෙහි හැගුමන් කියනු අයුරින් ඇසෙනු ඇතිනම්

සිතට දැනෙනා මෙවැනි හැඟුමන් හදෙහි නුඹගෙත් දැනෙනු ඇතිනම්

කුමට දැවෙනා රුදුරු කියුමන් නෙතෙහි කඳුළැල් දකිනු හැකිනම්